- ημιθανής
- -ές (AM ἡμιθανής, -ές)αυτός που βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου, σε κώμα, μισοπεθαμένος, σχεδόν νεκρός.[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι-* + -θανής (< θνήσκω) πρβλ. αρτι-θανής].
Dictionary of Greek. 2013.
ημιθανής
Look at other dictionaries:
ἡμιθανής — half dead masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡμιθανῆ — ἡμιθανής half dead neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἡμιθανής half dead masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ἡμιθανής half dead masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡμιθανεῖς — ἡμιθανής half dead masc/fem acc pl ἡμιθανής half dead masc/fem nom/voc pl (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡμιθανές — ἡμιθανής half dead masc/fem voc sg ἡμιθανής half dead neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡμιθανῶν — ἡμιθανής half dead masc/fem/neut gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ημι- — (AM ἡμι ) αχώριστο πρόθημα ως α συνθετικό λέξεων τής αρχ., μσν. και νεοελλ. γλώσσας που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό είναι: α) το μισό, ως προς το ποσό (πρβλ. ημισέληνος, ημισφαίριο) β) κάτι το ελλιπές, μη τελειωμένο,… … Dictionary of Greek
еле — еле (усиление), укр. єле, др. русск. еле, ѥлѣ, ѥль, ст. слав. ѥлѣ живъ ἡμιθανής (Лук. 10, 30, Мар., Зогр., Ассем., Савв.), также лѣ, болг. еле наконец , сербохорв. ле, ље̏ – усилит. част. в отрицательной конструкции, ср. словен. lė только, лишь … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
летеплый — тепловатый , псковск. (Даль.), укр. лiтеплий. Из *лѣ: ле (см. еле) и тёплый; см. Мi. ЕW 166; Брюкнер, KZ 42, 42. Ср. цслав. лѣживъ ἡμιθανής наряду с ележивъ … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ημίβιος — ἡμίβιος, ον (Α) μισοζωντανός, ημιθανής, μισοπεθαμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + βιος (< βίος), πρβλ. αμφί βιος, έμ βιος] … Dictionary of Greek
ημίψυχος — ἡμίψυχος, ον (Α) μισοξεψυχισμένος, ημιθανής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + ψυχος (< ψυχή), πρβλ. ά ψυχος, πονό ψυχος] … Dictionary of Greek
